گروه سیاسی: زمانی افراد را می‌توانیم بشناسیم که با مهم‌ترین مسایل و دغدغه‌های ایشان، آشنا شویم. به عبارت دیگر دغدغه افراد معرف شخصیت، منش و میزان عدالت، انصاف و انسانیت آنان است. «مردم به نوعی آرامش دست پیدا کردند»؛ این دغدغه اصلی مرحوم غفوری‌فرد بود؛ به آرامش رسیدن مردم؛ جمع‌بندی او در باره انتخابات ۱۳۹۲ و رایش به میانه‌روی و حسن روحانی. دکتر حسن غفوری فرد، متولد سال ۱۳۲۲ در تهران، استاد تمام دانشکده مهندسی برق دانشگاه صنعتی امیر کبیر، دبیر کل جامعه اسلامی ورزشکاران، رئیس هیأت بازرسی و نظارت شورای عالی انقلاب فرهنگی ، عضویت در شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی، و نمایندگی ادوار مجلس را در کارنامه خود دارد؛ این مرد اهل سیاست، انصاف و میانه روی، به دلیل کهولت سن، صبح امروز پنجشنبه – ۱۸ اسفند – دار فانی را وداع گفت.
او پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه وارد دانشگاه تهران شد و در دانشکده علوم به تحصیل در رشته فیزیک پرداخت. در این دانشگاه شاگرد زبده دکتر محمود حسابی و دستیار ویژه او بود. اما او به این مقام و درجه از کجا شروع کرد؟ در ابتدای زندگی یعنی از پنج سالگی، برای رفع نیاز مالی خانواده، به‌عنوان شاگرد در مغازه‌ها مشغول به‌کار شد. در مغازه‌های خرازی، نجاری، کفاشی، آهنگری و غیره کار می‌کرد. کار کارگری او هم‌زمان با تحصیلات ابتدایی نیز ادامه داشت؛ با این همه از همان کودکی دارای نبوغ ویژه ای بود. به نحوی که در مدرسه محل تحصیل خود، معلم دانش‌آموزان مقاطع پایین‌تر بود؛ در دوره دبیرستان، دروس حوزوی هم‌چون زبان و ادبیات عرب و تفسیر قرآن را نزد فضلای آن‌زمان در حوزه تهران گذراند؛ در دوران دانشجویی به سالن‌های ورزشی کشتی آزاد و فرنگی راه یافت و در این دو رشته به مقام قهرمانی رسید؛ پیش از آن نیز در ورزش باستانی فعالیت می‌کرد.پس از ۱۵ خرداد ۴۲ به فعالیت‌های انقلابی پیوست و در ارتباط با شخصیت‌های مذهبی شناخته شده هم‌چون علامه جعفری، استاد مطهری و دکتر علی شریعتی، به تقویت مبانی فکری خود پرداخت.
به منظور ادامه تحصیلات تکمیلی به آمریکا رفت و در دانشگاه کانزانس نخست موفق به دریافت فوق لیسانس فیزیک هسته‌ای و سپس دکتری هسته‌ای با گرایش ذرات با انرژی بالاتر شد. و در سال ۱۳۵۵ به ایران بازگشت.در دوران تحصیل در آمریکا به انجمن اسلامی دانشجویان ایرانی آمریکا و کانادا نزدیک شد و در تشکل مذهبی، دانشجویی فعالیت مستمر داشت تا این‌که سرانجام دبیر انجمن شد و در محافل مختلف سخنرانی پرداخت.
دکتر حسن غفوری فرد پس از بازگشت به ایران در سازمان انرژی اتمی استخدام شد، ولی پس از مدت کوتاهی به دلایل سیاسی و امنیتی از آن سازمان اخراج شد. پس از آن جهت تدریس به دانشگاه پلی تکنیک (دانشگاه امیرکبیر) رفت، پس از جلوگیری از تدریس وی در دانشکده پلی‌تکنیک، به سبب فعالیت‌های مذهبی انقلابی‌اش، به زندان افتاد و چند ماه در زندان بود؛ به همین سبب از تدریس در دانشگاه محروم شد.
پس از پیروزی انقلاب ضمن عضویت در حزب تازه تأسیس جمهوری اسلامی به شورای مرکزی رسید و به اتفاق دوستان مهندس خود، جامعه اسلامی دانشگاهیان را تأسیس کرد. غفوری فرد در سال ۱۳۴۴ با رتبه ممتاز موفق به دریافت لیسانس فیزیک و با بورس دولت ژاپن عازم آن کشور شد و در مؤسسه زلزله‌شناسی توکیو فوق لیسانس زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله دریافت کرد.
هم‌زمان با پیروزی انقلاب اسلامی به دانشگاه امیرکبیر بازگشت و مسئولیت سامان‌دهی به وضعیت مدرسه عالی ساختمان وابسته به دانشکده پلی‌تکنیک را پذیرفت. در سال ۱۳۵۸ به عنوان استاندار خراسان عازم مشهد شد و به مدت دو سال در این سمت فعالیت کرد. در سال ۱۳۶۰ با انتخاب مردم مشهد، نماینده مجلس شورای اسلامی در دوره نخست شد. چند ماه پس از نمایندگی وی دکتر محمدجواد باهنر او را به عنوان وزیر نیرو برگزید. وی درکابینه‌های آیت الله مهدوی کنی و مهندسی میر حسین موسوی همین مسئولیت را عهده‌دار بود.
در فاصله سال‌های ۱۳۶۶- ۱۳۶۱؛ رئیس کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران شد؛ در سال ۱۳۶۷ جامعه اسلامی مهندسین را تأسیس کرد و خود دبیر کل آن شد وتا ده سال این سمت را در آن تشکل بر عهده داشت؛ در سال ۱۳۶۹ انجمن تخصصی فنی و مهندسی برق و الکترونیک را پایه‌گذاری کرد و از آن سال تاکنون ریاست آن را در اختیار دارد؛ از سال ۱۳۸۵- ۱۳۷۲ مشاور تحقیقاتی رؤسای جمهور وقت بود؛ در سال ۱۳۷۲ در شورای عالی انقلاب فرهنگی، ریاست هیئت نظارت و بازرسی را برعهده داشت.
در دوره هفتم مجلس شورای اسلامی، افزون بر عضویت در هیئت رئیسه، به مدت سه سال ریاست دانشگاه علوم و فنون قزوین را نیز به عهده داشت؛ در سال ۱۳۷۵ جامعه اسلامی ورزشکاران را بنیان نهاد و دبیر کل آن بود. غفوری فرد در دولت سازندگی نیز به عنوان معاون رئیس جمهوری و رئیس سازمان تربیت بدنی در دولت حضور داشت. او سپس در انتخابات پنجمین دوره مجلس شورای اسلامی شرکت کرد و به عنوان نماینده مردم تهران وارد مجلس شد. او در دوره های هفتم و هشتم نیز به عنوان نماینده مردم تهران وارد مجلس شورای اسلامی شد.
غفوری فرد در انتخابات ۱۳۷۶ از ناطق نوری حمایت کرد. او درباره نتیجه انتخابات که به پیروزی سیدمحمدخاتمی منجر شد گفته بود « من خودم مطمئن بودم که آقای ناطق رای می‌آورد. حتی تا صبح هم باورم نمی شد که آقای خاتمی رای آورده است. نه تنها مطمئن بودیم که آقای ناطق نوری رای می‌آورد بلکه سوال‌مان این بود که کابینه تکمیل شده است یا خیر؟.»
او درباره انتخابات ۸۸ می‌گوید: «مهندس موسوی، آقای رضایی، آقای کروبی و آقای احمدی نژاد کاندیدا شده بودند. آقای کروبی به نظرم برای ریاست جمهوری مناسب نبودند، ممکن است یکی برای مناصب بسیار مهمی مناسب باشد ولی برای کار دیگری مناسب نباشد. بنابراین تنها گزینه من مهندس موسوی بود و البته می‌توانستم رای ندهم. استدلال من هم این بود که من با ایشان اختلاف دارم اما امام ایشان را تایید کرده‌اند و مهندس موسوی معروف بود به نخست وزیر امام. اختلافات فردی با تصمیم گیری های کلی درباره مصالح کلی نظام فرق بسیار دارد.»
او در برنامه شناسنامه درباره رای خود به حسن روحانی گفته بود « من به آقای روحانی رای دادم و هر روز هم برای موفقیت آن دعا می‌کنم. امید من به موفقیت این دولت خیلی بیشتر از دولت‌های قبلی است و فکر می کنم آقای روحانی در شرایط بسیار خوبی در راس قدرت قرار گرفتند و تا الآن هم موفقیت‌های خوبی داشتند و مردم به نوعی آرامش دست پیدا کردند..»
۲۱۶۲۱۳
