کمیته حقیقت یا فشار/ چرا شورای حقوقی سازمان ملل به ابزار سیاسی تبدیل شد؟
به گزارش خبرنگار سیاست خارجی سیمای وطن، هفتهها جوسازی سیاسی و رسانه ای علیه جمهوری اسلامی ایران، شامگاه چهارشنبه ۳ آذرماه در ژنو سوییس نتیجه داد و شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد به بهانه اغتشاشات در ایران قطعنامه¬ ای درباره آنچه «وضعیت حقوق بشر در ایران» خوانده شده را به تصویب رساند.
با تصویب این قطعنامه، شورای حقوق بشر کمیته ای حقیقت یاب برای بررسی درباره ادعاهای نقض حقوق بشر از سوی تهران در اغتشاشات اخیر، تشکیل خواهد داد. این قطعنامه با ۲۵ رأی موافق، ۶ رأی مخالف و ۱۵ رأی ممتنع به تصویب رسید. چین، پاکستان، اریتره، ونزوئلا، کوبا و ارمنستان ۶ کشوری بودند که به این قطعنامه رأی منفی دادند. کشورهای بولیوی، برزیل، کامرون، ساحل عاج، هند، اندونزی، قزاقستان، مالاوی، مالزی، موریتانی، نامبیا، قطر، سنگال، سودان، امارات و ازبکستان به قطعنامه رأی ممتنع دادهاند.
**واکنش ایران به ریاکاری آلمان
همزمان با آغاز اغتشاشات در ایران و فشار کشورهای غربی علیه جمهوری اسلامی، آلمان در صف نخست این فشارها بود، روندی که در نشست شورای حقوق بشر هم تداوم یافت و اظهارات مقامات آلمانی با واکنش مسئولان ایرانی روبرو شد. «فروزنده ودیعتی» نماینده ایران در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در واکنش به قطعنامه ضد ایرانی و سخنان سخیف وزیر امور خارجه آلمان، به وی توصیه کرد که توجه خود را به هزاران معترض مسالمتآمیز در خیابانهای آلمان معطوف کند که خواهان عدالت اجتماعی بیشتر هستند، ولی با خشونت پلیس و نیروهای امنیتی سرکوب میشوند.
«حسین امیرعبداللهیان» وزیر امورخارجه ایران هم در واکنش به اظهارات همتای آلمانی خود یادآور شد: رژیم برلین، به عنوان تامینکننده اصلی سلاح شیمیایی صدام علیه مردم ایران و دیگر فرصت طلبان، سالهاست با تحریمهای ناعادلانه و غیرانسانی خود، نقض گسترده حقوق بشر را انجام دادهاند. اکنون آنها ریاکارانه از سازوکارهای “حقوق بشر” سوءاستفاده می کنند تا بیشتر از قبل اقدامات ضدحقوق بشری را علیه مردم ما انجام دهند و همه اینها به نام “همبستگی” دروغین با ایرانیان».
کاظم غریبآبادی دبیر ستادد حقوق بشر ایران هم در واکنش به اظهارات وزیر امور خارجه آلمان آن را فریبکارانه دانست و یادآور شد: «آلمان، همان کشوری است که رژیم صدام را به سلاح شیمیایی مجهز کرد و موجب شد ۱۳ هزار نفر، از جمله کودکان و زنان و از جمله در شهر کردنشین سردشت، جان خود را از دست بدهند و بیش از ۱۰۰ هزار نفر نیز مجروح شوند».
**چهار نکته از بیانیه وزارت خارجه
وزارت امور خارجه در بیانیهای ضمن محکومیت قطعنامه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد به چهار موضوع اصلی اشاره کرده است که به نوعی موضع جمهوری اسلامی در قبال حوادث اخیر و رفتار مدعیان حقوق بشر را نشان می دهد.
الف) رویکرد مسئولانه جمهوری اسلامی: وزارت امورخارجه در بیانیه خود شرح مختصری از اقدامات دولت، قوه قضائیه و مجلس را در پی مرگ تلخ «مهسا امینی» ارائه داده و اعلام کرده است که با فوت خانم امینی، تمامی مقامات عالی رتبه جمهوری اسلامی ایران با نگاهی انسانی و پایبندی واقعی به حقوق بشر که ریشه در تعالیم دینی، قانون اساسی مترقی جمهوری اسلامی ایران و فرهنگ تمدنی ایرانی دارد، رویکردی مسئولانه را در خصوص این اتفاق ناگوار در پیش گرفتند.
ب) سواستفاده از نهادی بین¬المللی: در بخشی از بیانیه وزارت امور خارجه با ابزار تاسف از اینکه شورای حقوق بشر برای تأمین منافع کوتاه مدت تعداد معدودی از کشورها مورد سوء استفاده قرار گرفت، تصریح شده است: «بی¬ شک این رویکرد نه تنها به ارتقاء حقوق بشر کمک نمی کند، بلکه آن را قربانی اهداف سیاسی و خصمانه برخی کشورها علیه دیگر اعضای جامعه جهانی می کند».
پ) اشتباه محاسباتی غرب: بیانیه وزارت امورخارجه با تاکید بر اینکه قطعنامه تصویبی، شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، نتیجه مستقیم بکارگیری اطلاعات نادرست است، تصریح کرده است: «دولت آلمان و برخی از دولت های غربی سهیم در ارائه این قطعنامه، بر مبنای محاسبات اشتباه و تحت فشار لابی های سیاسی خاص و خبرسازی های دروغین برخی رسانه های معلوم الحال ضدایرانی، دچار خطای راهبردی شده و گذر زمان نشان خواهد داد این کوته نگری سیاسی به ضرر منافع آنها تمام خواهد شد».
ت) جمهوری اسلامی سازوکار سیاسی را نمی¬پذیرد: در بخش پایانی بیانیه وزارت امورخارجه به وجود کمیته تخصصی تحقیق فوت «مهسا امینی» و همچنین وجود کمیته ملی تحقیق متشکل از حقوق دانان و با مشارکت نمایندگان مستقل در ترکیب اصلی آن و در ارتباط با تحولات اخیر کشور، اشاره و تاکید شده است که جمهوری اسلامی ایران تشکیل هر گونه سازوکار جدید برای بررسی موضوعات دو ماه گذشته در ایران را غیرضروری و نقض حاکمیت ملی کشور دانسته و مأموریت محوله در این خصوص را به رسمیت نمی شناسد.
در همین راستا «ناصرکنعانی» سخنگوی وزارت امور خارجه در واکنش به اظهارات مداخلهجویانه رئیسجمهور آمریکا درباره زنان ایران، پرسید: براستی آیا در تحریم حداکثری شما علیه ملت ایران، زنان و مادران ایرانی مستثنی بودند؟
«علی باقری» معاون وزیر امورخارجه هم درباره ناآرامیهای اخیر در کشورمان با تاکید بر اینکه «خانم مهسا امینی کشته نشده، بلکه فوت کرده است»، اظهار داشت: ما در رابطه با تحولات ایران شاهد فضاسازیهایی از سوی رسانههای غربی بودهایم که بیاساس و مغالطهآمیز است. ما شاهد این هستیم که حقوق ملت ایران توسط قدرتهای غربی نقض میشود.
دیپلماتهای پیشکسوت وزارت امورخارجه هم در بیانیهای اغتشاشات اخیر را مصداق جنگ ترکیبی همه جانبه دشمنان دانستند.
**واکنش ناقض حقوق بشر به نقض تازه
«آنتونی بلینکن» وزیر امور خارجه آمریکا از تصویب قطعنامه ضدایرانی حقوق بشری در ژنو استقبال کرد و در تداوم حمایت از ناآرامی ها و اغتشاشات در ایران، مدعی حمایت از ایرانیان شد.
«جیک سالیوان» مشاور امنیت ملی کاخ سفید رای شورای حقوق بشر علیه ایران را «نمایش آشکار تعهد روزافزون بینالمللی، برای پاسخگویی رژیم ایران به خاطر سرکوب وحشیانهاش علیه مردم ایران» خواند.
«رابرت مالی» نماینده ویژه آمریکا در امور ایران و مذاکره کننده ارشد دولت بایدن هم تصویب این قطعنامه را نشاندهنده «عزم جامعه بینالمللی برای توجه به موارد جدی نقض حقوق بشر» خواند.
«آنالنا بربوک» وزیر خارجه آلمان پس از تصویب قطعنامه ضمن اشاره به نقش کشورش در تصویب، آن را در راستای تحقق عدالت برای مردم ایران دانست!
**واکنش کشورها مستقل
قطعنامه سیاسی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، با انتقاد کشورهای مستقل مواجه شد. نماینده چین در نشست ویژه این شورا با اشاره به اینکه شورا شاهد افزایش سیاسی کاریها و تنشهاست؛ این روند را موجب نگرانی شدید دانست و تاکید کرد: گفتگو و همکاری باید مبنای کار شورای حقوق بشر باشد و بیطرفانه و مستقلانه و غیرجانبدرانه باید به مسائل حقوق بشری بپردازد».
سفیر ونزوئلا اقدام کشورهای غربی در برگزاری نشست ویژه شورای حقوق بشر در مورد ایران را در ادامه سیاسی کاری های این کشورها در سوء استفاده از شورای حقوق بشر برای اهداف سیاسی این کشورها دانست، نماینده سوریه از «سیاسی شدن» موضوع حقوق بشر در ایران انتقاد کرد، نماینده کوبا برگزاری این نشست را نمونه دیگری از رفتار تبعیض آمیز دولتهای غربی در شورای حقوق بشر اعلام کرد، نماینده روسیه، قدرتهای غربی را به استفاده سیاسی از موازین حقوق بشری متهم کرد و صدور قطعنامه برای کمیته حقیقتیاب را بدون موافقت جمهوری اسلامی «غیرمشروع» دانست. مصر هم با سیاسی کردن موضوع حقوق بشر مخالفت کرد.
**برنامه ریزی برای فشار بیشتر
تصویب قطعنامه حقوق بشری علیه ایران، پایان فشارها بر تهران نیست و به نظرمی رسد غرب و یا دستکم رسانه های پروپاگاندای آنها خواب های تازه ای دیده اند! بلافاصله پس از تصویب قطعنامه تلویزیون ایران اینترنشنال، از قدم بعدی دولت آمریکا علیه ایران خبر داد و آن را افزایش فشار جهانی برای اخراج تهران از کمیته زنان سازمان ملل اعلام کرد.
فشارهای حقوق بشری و تصویب قطعنامه علیه کشوری صورت می گیرد که از همان روز نخست مرگ دلخراش مهسا امینی و آغاز اعتراضات به صورت ویژه پیگیر علت مرگ و برخورد قاطع با عوامل این رویداد تلخ بود. برای نخستین بار است که چنین قطعنامه ای علیه کشوری صادر می شود که در جنگ و تقابل با نیروی خارجی نیست و تلاش می کند تا از حاکمیت و تمامیت ارضی خود در برابر گروهک های تروریستی دفاع کرده و آشوب های مُخل امنیت داخلی را مدیریت کند. صادر کنندگان این قطعنامه درحالی پیروزی خود را عادلانه میدانند که هنوز ردپای عدالت شان! در سینه های مجروح کردهای حلبچه وجود دارد و عوارض بمب های شیمیایی که به صدام حسین دادند هنوز جان می گیرد.
شورای حقوق سازمان ملل متحد در حالی درباره موضوعات داخلی و اغتشاشات در ایران نشست فوری تشکیل داده و نگران کودکان می شوند که کمی آن طرف تر از ایران، کودکان یمنی آنقدر گرسنه می مانند که می میرند! اروپا و آمریکا در حالی فشارهای ترکیبی خود را علیه جمهوری اسلامی تشدید کرده و در پی تنوع بخشیدن به آن هستند که از چهل سال ایستادگی این کشور در برابر فشارها، نیاموخته¬اند و این اشتباه محاسباتی را بار دیگر علیه ایران تکرار می¬کنند. واقعیت آن است که نه جمهوری اسلامی ایران و نه هیچ کشور مستقل و آزادی در جهان، اجازه تشکیل و دخالت کمیته های حقیقت یابی جعلی را که بیشتر در پی فشار هستند، نمی دهد اما پرسش آن است که اگر در همین کمیته حقیقت یاب و بر فرض محال، حقیقت، حقانیت جمهوری اسلامی ایران بود، آیا غرب جسارت اعلام آن را خواهد داشت؟ یا حقیقت تا زمانی محترم است که در راستای منافع آن ها تعریف شود!؟
افزایش فشارها علیه جمهوری اسلامی ایران در مقطع کنونی، در راستای تکمیل پازل شومی است که رژیم صهیونیستی برای منطقه چیده و در این پازل ایرانی متحد و یکپارچه و مقتدر باید به ایران تکه¬تکه شده و ضعیف و در جنگ تبدیل شود. در راستای این هدف، هر دروغ و نیرنگ و ابزاری می¬تواند به کار آید و استفاده شود.