به گزارش گروه علم و آموزش سیمای وطن از وبگاه سای‌تِک‌دِیلی (SciTechDaily)، بر اساس پژوهش انجمن روانشناسی آمریکا، مردم اغلب ارزش این مساله را که به تنهایی با افکارشان وقت بگذرانند و مطلبی ذهنشان را منحرف نکند، دستکم می‌گیرند.
آیا هاتانو (Aya Hatano) استاد دانشگاه کیوتو ژاپن گفت: انسان‌ها توانایی برجسته‌ای برای غوطه‌ورکردن خود در افکارشان دارند. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که برای افراد مشکل است، درک کنند که فکر کردن چقدر جذاب است و به احتمال زیاد به همین دلیل ترجیح می‌دهند خودشان را با وسایل الکترونیکی و سایر وسایلی که حواس را منحرف می‌کند، مشغول کنند تا اینکه لحظاتی را به تفکر و تخیل درخصوص مسایل روزمره اختصاص دهند.
پژوهشگران در بررسی با حضور ۲۵۹ نفر، ۶ آزمایش انجام دادند تا متوجه شوند مردم از نشستن و فکرکردن چقدر لذت می‌برند. در آزمایش اول از شرکت‌کنندگان خواسته شد، تخمین بزنند که چقدر دوست دارند ۲۰ دقیقه را با افکار خود تنها بگذرانند، بدون اینکه فعالیت دیگری از جمله پرسه‌زدن یا نگاه‌کردن به تلفن هوشمند حواسشان را پرت کند.
آنها دریافتند که پاسخ‌دهندگان برای زمان تفکر بسیار بیشتر از آنچه پیش‌بینی می‌کردند، ارزش قائل بودند. آنها به این نتیجه رسیدند که اهمیتی ندارد شرکت‌کنندگان در یک اتاق کنفرانس خالی نشسته باشند یا در محلی تاریک در طبیعت بدون تحریک بصری.
این محققان همچنین دریافتند که اهمیتی ندارد مدت تفکر افراد سه دقیقه طول می‌کشد یا ۲۰ دقیقه، در پایان از شرکت‌کنندگان خواسته شد میزان لذت خود را گزارش کنند. همه شرکت‌کنندگان فکر می‌کردند که تفکر لذت‌بخش‌تر از آن است که پیش‌بینی می‌کردند.
در آزمایشی متفاوت، پژوهشگران انتظارات ۲ گروه از شرکت‌کنندگان را درباره میزان لذتشان از تفکر و میزان لذتشان از بررسی اخبار آنلاین (برخط) مقایسه کردند. یک بار دیگر، پژوهشگران دریافتند که پاسخ‌دهندگان چقدر میزان لذت خود از تفکر را دست کم می‌گیرند. پس از آن، ۲ گروه میزان مشابهی از رضایت‌مندی را گزارش کردند، هرچند گروهی که تفکر کرده بودند، انتظار داشتند این فعالیت برای آنها کمتر از فعالیت گروهی که اخبار را بررسی کرده بودند، لذت بخش باشد.
به گفته کو مورایاما (Kou Murayama) از استادان دانشگاه توبینگن در آلمان، این نتایج به‌ویژه در این عصر مدرن که اضافه‌بار اطلاعات و دسترسی مداوم به عوامل حواس‌پرتی فراهم است، اهمیت دارد.
وی گفت: اکنون کشتن زمان بسیار آسان است. وقتی در اتوبوس هستید و می‌خواهید به سر کار بروید به جای اینکه در افکار درونی خود غوطه‌ور شوید، تلفن همراه خود را چک می‌کنید، زیرا به نظرتان فکر کردن خسته‌کننده است. با این حال، اگر این پیش‌بینی درست نباشد، فرصتی را از دست می‌دهید که بدون اتکا به چنین محرک‌هایی، خود را به طور مثبت درگیر کنید.
به گفته پژوهشگران، این فرصت از دست‌رفته هزینه‌بر است زیرا پژوهش‌های قبلی نشان دادند که اینکه اجازه دهید ذهنتان پرسه‌زنی کند، منافعی دارد و ممکن است به افراد در حل مشکلاتشان کمک کند، خلاقیت آنها را افزایش دهد و حتی به آنان کمک کند تا معنای زندگی را پیدا کنند.
مورایاما معتقد است با اجتناب فعالانه از فعالیت‌های فکری، ممکن است مردم این مزایای مهم را از دست بدهند.
شایان توجه است که شرکت‌کنندگان تفکر را به‌عنوان یک کار بسیار لذت‌بخش ارزیابی نکردند؛ بلکه به نظر آنها صرفاً لذت‌بخش‌تر از چیزی بود که قبلاً فکر می‌کردند.
به طور متوسط، سطح لذت شرکت‌کنندگان در مقیاس ۷ درجه‌ای حدود ۳ تا ۴ بود. پژوهش‌های آینده باید به این موضوع بپردازد که کدام نوع تفکر لذت‌بخش‌تر و انگیزه‌بخش‌تر است
به گفته مورایاما همه تفکرات ذاتاً پاداش‌دهنده نیستند و در واقع، برخی افراد مستعد چرخه‌های معیوب تفکر منفی هستند.
