بفرمایید ان پی تی

به گزارش خبرگزاری رسمی کویت (کونا)، وی در جریان بحث درباره مسائل امنیت و ایمنی هسته ای و ترویج صلح آمیز از انرژی هسته ای در مورد بند “توانایی های هسته‌ای اسرائیل”، بررسی توانایی های هسته ای این رژیم را در نهادهای سیاست‌گذار آژانس ضروری دانست و خواستار ترغیب آن برای پیوستن به معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای “ان. پی. تی” شد.

شصت و ششمین نشست سالانه آژانس بین المللی انرژی اتمی دوشنبه تا جمعه هفته گذشته ( ۴ تا ۸ مهر ماه ۱۴۰۱) با حضور نمایندگان، سفرا و مقام های ارشد ۱۷۵ کشور عضو آژانس به صورت حضوری و برخی اعضا به صورت مجازی برگزار شد.

طرح درخواست مزبور از آژانس توسط کویت به عنوان یکی کشورهای حاشیه خلیج فارس که در مقطع کنونی برخی از آنان به دنبال عادی سازی و یا به عبارتی آشکار سازی روابط خود با اسرائیل بر اساس توافق ابراهیم هستند، واکنش رژیم صهیونیستی را به دنبال داشت.

قبل از ورود به این موضوع باید در نظر داشت که آژانس بین المللی انرژی اتمی در ۲۹ ژوئیه ۱۹۵۷ و به دنبال جنایت اتمی آمریکا در ناکازاکی و هیروشیما بر اساس اهداف و برنامه های مشخصی تاسیس شده است.

آژانس بین المللی انرژی اتمی ۶۶ سال پیش با هدف تسهیل استفاده های صلح آمیز از انرژی هسته ای و جلوگیری از کاربرد کمک های این آژانس در مقاصد نظامی آغاز به کار کرد و مقر آن در وین پایتخت اتریش است.

آژانس در چارچوب نظام پادمان های ایجاد شده توسط معاهده ان. پی. تی به منظور بررسی میزان پای بندی کشورهای عضو به آن  و رعایت مقررات این معاهده، بازرسی هایی را از تاسیسات هسته ای کشورهای عضو انجام می دهد.

نظارت بر اجرای معاهده ان. پی. تی و پروتکل الحاقی آن برعهده آژانس بین المللی انرژی اتمی است که خود یکی از آژانس های تخصصی سازمان ملل متحد محسوب می شود.

معاهده ان. پی. تی ۵۴ سال قبل در اول ژوئیه ۱۹۶۸ تصویب شد و امروزه ۱۸۶ کشور جهان از جمله جمهوری اسلامی ایران عضو آن هستند. رژیم صهیونیستی و کشورهایی چون کوبا، هند و پاکستان عضو این معاهده نیستند و کره شمالی نیز چند سال پیش از این معاهده خارج شد. نظارت بر اجرای معاهده ان. پی. تی و پروتکل الحاقی آن برعهده آژانس است.

براساس معاهدات بین المللی موجود دولت‌ها و طرف های دارنده تسلیحات هسته ای متعهد به کم کردن ذخایر خود هستند و کشورهای غیردارنده سلاح هسته ای هم متعهدند که به دنبال چنین سلاح‌هایی نروند و در مقابل، کشورهای دارنده سلاح باید به کشورهای دیگر کمک کنند تا از مزایای صلح‌ آمیز انرژی اتمی برخوردار شوند.

“موشه ادری”مدیرکل کمیسیون انرژی اتمی رژیم صهیونیستی در یک واکنش خشمگینانه به درخواست کویت، گروه کشورهای عربی عضو آژانس را به هدف قرار دادن تل آویو به “دلایل سیاسی” متهم کرد و گفت: این کشورها هر ساله مساله «توانمندی های هسته ای اسرائیل» را در جدول کاری آژانس قرار می دهند اما این اقدام سیاسیِ بی فایده و با روحیه مثبت فراگیر در منطقه ما در تعارض است”.

وی با ادعای اینکه این اقدام اعراب محکوم به شکست بوده و با هدف تطمیع کشورهای عربی خاطر نشان کرد که تل آویو آماده است طی یک برنامه مسالمت آمیز تحت نظارت و تشویق آژانس بین المللی انرژی اتمی، فناوری هسته ای را در اختیار کشورهای عربی سازشگر قرار دهد.

ادری تاکید کرد که توافق سازش موسوم به “توافق ابراهیم” که توسط پادشاهی های مغرب، بحرین و امارات متحده عربی امضا شد، راهی برای گفت وگوی مستقیم و هدفمند در داخل منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا است.

روزنامه صهیونیستی اورشلیم پست نیز روز شنبه ۹ مهر ماه ۱۴۰۱ به نقل از این مقام صهیونیست نوشت : “امیدواریم رویکرد جدید در منطقه ما به منزله راهی به جلو برای گفت وگویی مستقیم و هدفمند در داخل منطقه ما از جمله در نشست‌های هسته‌ای باشد. “

این ادعاهای تل آویو در حالی مطرح می شود که رژیم صهیونیستی دارای کلاهک های متعدد هسته ای است که خود تهدیدی بزرگ برای صلح و امنیت جهانی و منطقه ای بوده و بزرگ ترین مانع تحقق خاورمیانه عاری از سلاح های هسته ای به شمار می رود.

رژیم صهیونیستی بنابر گزارش منابع رسانه ای با دارا بودن  ۲۰۰ تا400 بمب اتمی و بدون امضای معاهده ان پی تی ششمین قدرت هسته ای در جهان است که خاورمیانه را با توجه به خوی اشغالگری و تجاوز به کشورهای همسایه با چالش های زیادی از نظر امنیت و ثبات مواجه کرده است و یکی از نگرانی کشورهای این منطقه و کویت همواره وجود همین سلاح ها و خطرات ناشی از آن است.

“ناصر کنعانی” سخنگوی وزارت خارجه ایران چندی پیش در یک رشته توئیت با اشاره به برنامه‌های هسته‌ای نظامی رژیم صهیونیستی، اظهار داشت: برنامه پیشرفته نظامی اتمی رژیم آپارتاید اسرائیل و استمرار استنکاف رژیم از قراردادن تأسیسات هسته‌ای خود تحت پادمان جامع و عدم الحاق به معاهده عدم اشاعه، تهدید جدی علیه امنیت بین‌المللی و رژیم عدم اشاعه تسلیحات هسته ای است.

“کاظم غریب آبادی” سفیر و نماینده سابق جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان های بین المللی در وین نیز پیشتر در نشست شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی تصریح کرده بود، این طنز تلخ تاریخی است که آژانس از برنامه سلاح هسته ای رژیم اسرائیل در منطقه بی ثبات خاورمیانه غافل است. متأسفانه، این رژیم با کوچک شمردن اهمیت این معاهده، خودداری از پیوستن به آن و امتناع از قرار دادن تمامی تأسیسات و فعالیت های هسته ای خود تحت رژیم جامع پادمان آژانس، جامعه جهانی را نادیده می گیرد. 

طبق گزارش ها، در نشست جمعه گذشته پیش نویس قطعنامه ای که مصر در مورد اعمال سیستم پادمانی از سوی آژانس بین  المللی انرژی اتمی در خاورمیانه ارائه کرده بود، با ۱۱۷ رای موافق به تصویب رسید و ۷ کشور در مقابل اعتراض رژیم اسرائیل، رای ممتنع دادند.

اقدام روز جمعه دولت کویت و مصر علیه تل آویو علاوه بر این نشانگر نگرانی های عمیق کشورهای عرب منطقه ازتوسعه طلبی های هسته ای رژیم صهیونیستی است و همین موضوع با توجه به عدم امضای ان پی تی از سوی تل آویو زنگ های خطر را در منطقه غرب آسیا به صدا در آورده است و علاوه بر آن می تواند بزرگترین تهدید برای امنیت خاورمیانه و جهان باشد.

موضع گیری اخیر کویت و مصر علاوه بر این نشان می دهد که کشورهای منطقه نیز با توجه به تهدیدهای دایم تل آویو و جنایت هایی که تاکنون مرتکب شده است، نسبت به ادامه حمایت های واشنگتن و سیاست های یک بام و دو هوای و دوگانه آمریکا نیز نگرانی داشته و به دنبال برخی اقدامات برای کاهش این نگرانی ها هستند و برگزاری اجلاس سالانه آژانس را بهترین فرصت برای طرح دوباره این موضوع تشخیص داده اند.

باید در نظر داشت که آژانس بین المللی انرژی اتمی برخلاف اساسنامه آن که بر برخورداری همه کشورهای جهان از “انرژی اتمی” صلح آمیز تاکید دارد با علم به غیرصلح آمیز بودن فعالیت هسته ای رژیم صهیونیستی ولی به خاطر برخی ملاحظات و فشارهای کشورهای غربی حامی اسرائیل و به خصوص آمریکا نسبت به ادامه فعالیت های هسته ای غیرصلح آمیز تل آویو چشم پوشی می کند ودرعمل می توان گفت که نوعی عدول از وظایف ذاتی آن و در چارچوب برخوردهای دوگانه است.

به اعتقاد کارشناسان آژانس بین المللی انرژی اتمی مانند هر سازمان بین المللی دیگر به خصوص سازمان های حقوق بشری به تدریج به بازیچه و ابزاری برای اعمال تصمیم ها و سیاست های کشورهای بزرگ بر کشورهای مستقل و کوچک و یا قدرت های منطقه ای تبدیل شده است و چشم خود را بر برخی اقدامات، جنایت ها و فعالیت های خارج از قوانین و مقررات بین المللی برخی طرف ها بسته و عکس آن نیز ساری و جاری است.

بنابراین تحلیلگران سیاسی و امنیتی معتقدند که آژانس بین المللی انرژی اتمی و سازمان های بین المللی دیگر مرتبط در نیل به اهداف اولیه یعنی ایفای نقش ذاتی خود موفق عمل نکرده اند، چون نه تنها نتوانسته اند از گسترش تسلیحات هسته ای همچون بمب اتمی و سوء استفاده از آن توسط قدرتهای ناقض قوانین آژانس جلوگیری کنند، بلکه بسیار ناعادلانه در خدمت همان قدرت های زورمدار همیشگی قرار گرفته اند.

این نگاه غیربیطرفانه در ارتباط با فعالیت های آژانس تاکنون بارها از سوی شماری از مقام های سیاسی مستقل و شخصیت های موثر فکری جهان مورد انتقاد قرار گرفته و هیچ اهمیتی هم به این موضوع داده نشده است.

همین برخوردهای دوگانه و غیربیطرفانه امروز موجب شده تا کشورهای عربی منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا همچون کویت و مصر به حق خود را درمعرض تهدید جدی فعالیت های نظامی و هسته ای اسرائیل بینند، چون آنها می دانند که خودداریِ اسرائیل از گام برداشتن به سوی صلح، تهدیدهای همیشگی آن به جنگ و تجاوزهای منطقه‌ای، نادیده گرفتن و نپذیرفتن حقوق ملی مردم فلسطین، بی‌توجهی و بی‌احترامی‌ به حقوق بین‌الملل و قطعنامه‌های سازمان ملل متحد، گسترشِ مداوم و بی‌وقفه شهرک‌های صهیونیست نشین و شدت بخشیدن به آهنگ اشغال و گسترش آن، همگی بدون تکیه اسرائیل به انحصار هسته‌ای‌اش از یک سو و پشتیبانیِ سیاسیِ آمریکا از سوی دیگر امکان‌پذیر نیست و اگر مشکلی نیز بروز کند باز واشنگتن از اسرائیل جانبداری خواهد کرد.