سپهر ستاری: لیگ بیست و دوم روز گذشته با قهرمانی پرسپولیس به پایان رسید و قرمزهای پایتخت برای هشتمین بار در تاریخ لیگ برتر به جام طلایی این رقابت‌ها دست یافتند تا برای رقبا دست‌نیافتنی‌تر از قبل شوند. یحیی گل‌محمدی هم با این قهرمانی برای سومین بار جام را بالای سر برد و به رکورد برانکو ایوانکوویچ رسید. سرمربی قرمزها با کسب دو عنوان قهرمانی دیگر می‌تواند در کنار امیر قلعه‌نویی به پرافتخارترین مربی تاریخ لیگ برتر تبدیل شود. پرسپولیس امسال در شرایطی به قهرمانی رسید که دو رقیب آماده و سرحال داشت. استقلال و سپاهان تا هفته‌های آخر پا به پای سرخپوشان آمدند ولی در نهایت نتوانستند به قهرمانی برسند.
پرسپولیس تابستان آماده قهرمانی شد!
برای یافتن دلایل نقطه شروع موفقیت پرسپولیس در لیگ بیست و دوم باید بیشتر از یک سال به عقب برگردیم. درست در روزهایی که قهرمانی استقلال در لیگ بیست و یکم قطعی شده بود، پرسپولیسی‌ها کار خود برای حضور قدرتمند و جبران ناکامی را آغاز کردند. قطعی شدن انتقال مرتضی پورعلی‌گنجی و علیرضا بیرانوند در کنار تمدید قرارداد مهدی ترابی شروع خوبی برای نقل و انتقالات پرسپولیس بود. آن‌ها در ادامه هم با جذب سروش رفیعی، دانیال اسماعیلی‌فر، گئورگی گولیسانی و سعید صادقی، ستاره فصل قبل گل‌گهر در کنار تمدید قرارداد میلاد سرلک تیمی کامل را آماده لیگ بیست و دوم کردند. در روزهای پایانی نقل و انتقالات هم یورگن لوکادیا و شیخ دیاباته به پرسپولیس اضافه شدند که سرنوشت متفاوتی داشتند. اولی پس از شروعی درخشان به شکلی عجیب و ناگهانی جدا شد و دومی هم بیشتر فصل درگیر مصدومیت بود.
پاشنه آشیلی که برگ برنده قرمزها شد
بدون شک یکی از مهم‌ترین دلایل ناکامی پرسپولیس در لیگ بیست و یکم عملکرد ضعیف این تیم در فاز دفاعی بود. موضوعی که یحیی گل‌محمدی هم به خوبی متوجه آن شد با جذب چند بازیکن به خوبی آن را ترمیم کرد. آن‌ها در این فصل طی ۳۰ مسابقه تنها ۱۳گل خوردند و امار شگفت‌انگیز ۱۸ کلین‌شیت را به ثبت رساند. در سال‌های اخیر به خوبی ثابت شده تیمی در لیگ برتر قهرمان می‌شود که خط دفاعی مستحکمی در اختیار داشته باشد و تیم یحیی امسال از این حیث بهتر از تمام رقبای خود عمل کرد.
جدایی لوکادیا هم جلوی پرسپولیس را نگرفت
روزهای پایانی نقل و انتقالات باشگاه پرسپولیس یک خرید بزرگ در کلاس جهانی داشت. یورگن لوکادیا، مهاجم هلندی سابق برایتون، آیندهوون، بوخوم و هافنهایم ناگهان سر از پرسپولیس در آورد. او همانطور که انتظار می‌رفت شروع فوق‌العاده‌ای در تیم یحیی داشت و با زدن ۶ گل به صدر جدول گلزنان رسید ولی درست پیش از دربی پایتخت ایران را ترک و چند روز بعد هم قراردادش را کرد. در آن زمان پیش‌بینی می‌شد با جدایی لوکادیا پرسپولیس دچار افت وحشتناکی شود اما این تیم در چهار بازی ابتدایی خود بدون مهاجم هلندی ۹ گل زد و به قهرمانی نیم فصل رسید. در آن زمان یحیی با اضافه کردن محمد عمری جوان به خوبی جای خالی مهاجم گلزن تیمش را پر کرد و اجازه نداد خلاء او احساس شود.
درویش و عملکردی فراتر از تصور
وقتی نام رضا درویش به عنوان مدیرعامل پرسپولیس اعلام شد خیلی از هواداران این تیم چندان از انتخاب او رضایت نداشتند. با این حال عملکرد درویش در این مدت قابل قبول بوده است. او در فصل نقل و انتقالات بدون حاشیه تیم خوبی برای پرسپولیس بست و در طول فصل هم شرایط آرامی را برای موفقیت این تیم فراهم کرد. برای اینکه ارزش کار درویش را متوجه شوید کافی است شرایط امسال پرسپولیس را با رقیب سنتی یعنی استقلال مقایسه کنید که سه مدیرعامل عوض کرد و هیچکدام هم نتوانستند مشکلات این باشگاه را حل کنند. البته شاید برای قضاوت کامل عملکرد درویش هنوز هم زود باشد اما او حداقل فعلا عملکرد رضایت‌بخشی از خودش نشان داد است.
دوباره همان یحیی که منتظرش بودیم!
پرسپولیس در لیگ بیست و دوم هم بازیکنان خوبی داشت و هم از نظر مدیریتی شرایط خوبی را سپری کرد؛ با این حال نقش اول قهرمانی سرخپوشان یحیی گل‌محمدی بود که بار دیگر نشان داد لقب بهترین مربی ایرانی در حال حاضر فقط برازنده اوست. گل‌محمدی امسال دوباره همان مربی آرام و دوست‌داشتنی شد که بدون جنجال روی کار فنی‌اش تمرکز دارد. او اجازه نداد جدایی لوکادیا به پرسپولیس ضربه بزند و پس از ماجراهای جنجالی اهواز و اتفاقات دیدار با آلومینیوم هم تمرکزش را از دست نداد. او در طول فصل ژوزه مورایس، پاکو خمز و ریکاردو ساپینتو سه مربی خارجی لیگ برتر را هم شکست داد و وقتی مقابل سپاهان شکست خورد با اضافه کردن سروش رفیعی و تغییر تاکتیکش به ۷ برد متوالی رسید.
یحیی در نقل و انتقالات هم برخلاف سال قبل تصمیمات درستی گرفت؛ او به جز لئاندرو پریرا و شیخ دیاباته خرید اشتباهی نداشت و با تغییرات درست در انتخاب دستیارانش، کادری قوی را آماده این فصل کرد. نفراتی چون مهدی ترابی، سروش رفیعی، وحید امیری و عیسی ال‌کثیر زیر سایه اعتماد یحیی و تصمیمات تاکتیکی او بار دیگر به اوج برگشتند و یکی از جذاب‌ترین پرسپولیس‌های چند سال اخیر دستپخت مرد آرام نیمکت این تیم بود.
بیشتر بخوانید:
۲۵۸ ۲۵۸
